با توجه به نیاز مصرف کنندگان خانگی و موسسات مختلف به سیستم های برق اضطراری ، تولید کنندگان این سیستم ها سه نوع فناوری UPS روانه بازار نموده اند که هرکدام از این سیستم ها مزایا و معایبی دارند. در ادامه به بررسی این موضوع نیز می پردازیم.
۱- سیستم برق اضطراری آفلاین (Offline / standbye UPS)
در این نوع UPS برق ورودی شبکه به سیستم برق اضطراری متصل است و در حالت عادی توان مصرف کننده را تامین می کند. چنانچه برق شبکه قطع شود، UPS مدار مربوط به باتری ها و مبدل (اینورتر) را وارد مدار می کند تا از این طریق توان مصرف کننده تامین گردد.
مزایا:
هزینه کم
عملکردی آرام و بی صدا در حالت آماده به کار
معایب:
محافظت پایین از مصرف کننده
عدم محافظت یا محافظت جزئی در برابر نوسانات برق
تاخیر در انتقال جریان برق از خطوط شبکه به باتری ها در لحظه قطع برق
۲- سیستم برق اضطراری آنلاین (Online Double Conversion UPS)
در این نوع فناوری، برق ورودی شبکه توسط مدارات یکسو ساز به برق مستقیم تبدیل شده و توسط شارژر، باتری ها را شارژ می کند و سپس ولتاژ خروجی باتری ها مجددا توسط اینورتر به سیگنال سینوسی تبدیل می شود. در نتیجه این نوع تبدیل ولتاژ، تغییرات فرکانس و نوسانات ورودی را در برنمی گیرد و کاملا ثابت و سینوسی است.
مزایا:
تامین برق به صورت مداوم و کامل و بدون اختلال
مناسب برای سیستم‌های برق اضطراری
تحمل ولتاژ ورودی با دامنه تغییرات بالا
معایب:
گرانتر از سایر فن آوری های UPS
۳-سیستم برق اضطراری تعاملی (Line Interactive UPS)
یک UPS تعاملی (Line Interactive) شبیه یک UPS آفلاین به کار می رود با این تفاوت که در این سیستم، مبدل (اینورتر) به صورت همیشگی در مدار قرار می گیرد و تا زمانی که توان ورودی در بازه مجاز است باتری ها را شارژ می کند و زمانی که برق شهر قطع شد، این مجموعه به عنوان رزرو عمل می کند و توان خروجی لازم توسط اینورتر از انرژی ذخیره شده در باتری ها تامین می شود.
مزایا:
کارآمد
فعالت بی صدا در حالت آماده به کار
هزینه کمتر از آنلاین
حفاظت بهتر از آفلاین
معایب:
نوساناتی مانند جرقه ها هنوز هم می توانند از این نوع سیستم عبور کنند
صرف زمان بالاتری جهت انتقال از حالت باتری به حالت عادی
فاقد مدار اصلاح ضریب قدرت ورودی
آخرین دیدگاه‌ها